Yıl 1989. Yaşamımda ilk kez bir turnuvaya katılmışım ve ilk tur. Rakip Aptullah Kasapoğlu... 1800 küsurat UKD'si var. 1800 küsurat o vakitler benim için rakibin "yüksek oyuncu" olduğu anlamına geliyor. Oyuna başlıyoruz ve 30 hamle kadar oynuyoruz.
Turnuva salonuna oyun sessizliği çökmüş. Satranç saatlerinin tik-takları ve arada bir öksüren bir oyuncunun çıkarttığı ses olmasa, insan sağır olduğunu düşünebilir.
Partinin muayyen bir yerinde, boru gibi sesim, sessizliği deliyor: "beraberlik öneriyorum!"
Salondaki tüm oyuncular bana doğru dönerek aynı anda yanıtlıyorlar: "Kabul ediyoruz!"
Heyhat, yalnız rakip kabul etmiyor ve on hamle kadar sonra terk ediyorum!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment